بسم الله الرحمن الرحیم

نیمه رمضان دوم هجرت بود که این دنیا روشن شد به نور چهارمین گوهر چهارده قمر منیر. اگر می گویم گوهر، از بکار بردن این کلمات در رساندن مقصود معذورم و الا هزاران هزار گوهر خاکسار پای ایشان نیز نمی شود.

آری مدینه روشن شد و اولین فرزند زهرا ( سلام الله علیها ) پای به خانه پر عشق آنها نهاد. وجود مقدس هریک از ائمه را با لقبی شناخته ایم هرچند که می دانیم هرچه خوبی است در وجود همه آنان جمع است و کُلهم نورٌ واحد. ولی هرکدام در زمانی و شرایط خاصی ظهور پیدا کردند. صفت کریم را که می شنویم بی اختیار همه مان یاد مولای مهربانمان امام حسن مجتبی ( علیه السلام ) می افتیم. حیف که ادراک ما از وجود ائمه هیچ نیست حتی یک قطره از دریا در حالیکه همیشه این حدیث را شنیده ایم که هرکس امام خویش را نشناسد و بمیرد به مرگ جاهلیت مرده است.

نمی دانم کی و چه وقت بیدار خواهم شد بگذریم. کریم را هم نفهمیدیم که چیست ولی این را می دانم اینطور نیست که صفت کرامت را مولایمان داشته باشند بلکه همه صفات نیک از جمله کرامت از یمن وجود آنان بوده که معنا پیدا کرده و نه نام صفت نیک شناخته شده. نمی دانم چطور منظورم را بگویم به این ترتیب نیست که کرامت باشد و ایشان آن را کسب کرده باشند بلکه کرامت بوده که ایشان را کسب کرده و صفت نیکی شده والا این صفت و دیگر صفات وجود جداگانه ای ندارند با وجود مولایمان امام حسن ( علیه السلام ) است که کرامت صفاپیدا می کند و همینطور دیگر صفات بازهم بگذریم زبان و فکر ما از فهمیدن این چیزها قاصر است.

آقا جان یا کریم اهل بیت، با اینکه نمی دانم شما کیستی ولی شما خوب می دانید که ما که هستیم ، چه داریم و چه نداریم. مولا جان مددی کن و ما را در این نیمه رمضان سال هزارو چهارصد و بست هشت متخلق کن به اداب الهی، مولاجان می دانید که چقدر آلوده ایم؛ به حق زیبایی این ماه ما را بی نصیب از این ماه مگردانید، تا آنجا که دیده ایم کریم به گدا نگاه نمی کند بلکه کرامتش به همه می رسد. آقا جان به روسیاهی ما منگر به کرامت خود نگاه کن، صله ای عطاکن نا مانیز رهرو وشیعه شما باشیم و بتوانیم با عملمان شما را شاد کنیم. تا روز قیامت با شما محشور شویم چرا که شفاعت یعنی جفت شدن تا ما هما نند شما نشویم مشمول شفاعتتان نخواهیم شد .

کلاممان طولانی شد فقط آمده بودیم تات باهمه کوچکی وجودمان مانیز شادباشی گفته باشیم یه اهالی آن بیت الله؛ یا محمد یا علی یا فاطمه حق مبارک کند. به حق شادی دلتان دعاکنید آنچه خداوند به خوبانش می دهد به ما نیز عطا کند.

و من الله التوفیق

14 رمضان المبارک