بسم الله
روح جهاد و اخلاص مرزی نمیشناسد.
سربازان خمینی و خامنهای هرچه گمنامتر باشند، درخشندهتر میشوند.
در عالم عاشقی و سرسپردگی، ضاحیهی بیروت و بشاگرد فاصلهای ندارند.
در مقبرهی نورانی حاج رضوان، کنار عکس شهید «حاج عماد مغنیه»، تصویری است از «حاج عبدالله والی». هیچکدامشان را کسی نمیشناخت، امروز اما...
سنت خدا بهگونهای دیگر است. شاید این نزدیکیِ تصاویر، حاکی از نزدیکی ارواحِ بزرگشان باشد در مقام «عند ربهم یرزقون». الله اعلم.
«شب حیات انسان با انقلاب اسلامی ایران، در فجر صادق خویش داخل شده است و شایستهاست که اکنون منتظر صبح باشیم، صبح دولت یار. بگذار آنان ما را هرچه میخواهندبخوانند؛ ما که خود میدانیم این ارادهی خداست که با دستان ما به تحقق میرسد واین شمس ولایت است که از افق وجود ما طلوع میکند. اگر در جستوجوی امام زمان هستی،او را در میان سربازانش بجوی. از نشانههای خاص آنان این است که همچون نور، دیگرانرا ظاهر میکنند و خود را نمیبینند.» شهید آوینی