گروه استان ها- مردم شهرستان خوی با تهیه طومار 15 متری از اجرای طرح ارتقاء امنیت اجتماعی حمایت کردند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پلیس،با عنایت به اجرای طرح ارتقاء امنیت اجتماعی در شهرستان خوی همزمان با کلیه شهرهای کشور ایران اسلامی و با توجه به تعامل و هماهنگی های انجام گرفته پلیس شهرستان خوی در مشارکت عمومی با مسوولان ، روحانیون ،مدارس ، دانشگاه ها و کسبه و اصناف شهر و اجرای دقیق و دلسوزانه پلیس با صدور آموزش های همگانی و اطلاع رسانی مطلوب با جراید محلی و نمایندگی صدا و سیما باعث رضایت عمومی مردم شهرستان خوی شده است .
در پی این اقدامات دلسوزانه پرسنل خدوم انتظامی شهرستان خوی در مراسم های عزاداری و سوگواری «ام ابیها»فاطمه زهرا (س) اقشار مختلف مردم با تهیه طومار 15 متری حمایت قاطع خود را از اجرای طرح ارتقاء امنیت اجتماعی اعلام داشتند

دوستان عزیز سلام . اگر قسمت بشه و تا 24 ساعت دیگه زنده باشم به همراه جمعی از دوستان داریم میریم پابوس آقا.

خیلی دلم تنگ شده ولی از اونطرف هم روم نمیشه برم ، خیلی شرمنده و ......................

از آخرین باری که رفته بودم خدمت آقا اولا خیلی گذشته و از اون بدتر اینکه بریم به آقا چی بگیم ، بریم بگیم آقا ما از اون دفه تا این دفه کلی بار گناهامون بیشتر شده ، کلی بی مسئولیت تر شدیم و کلا کار فرهنگی رو ول کردیم چسبیدیم به دنیا ،‌یا هر چیز دیگری تو این مایه ها .

ولی به هر حال باید رفت و باید توسل کرد . آقای ما هم خیلی بزرگ . به هر حال دعا کنید انشاء الله اگر قسمت شد و رفتیم مشد ، آدم شیم و برگردیم .

به هر حال ما از طرف همه دوستان عرض ارادت خدمت آقا خواهیم کرد.

انشاء الله یه روز همه باهم بریم حرم آقا ....

راستی یه روز یه بنده خدا یه چیزی گفت که خیلی ذهنم رو آشفته کرده ،‌بد نیست به این بهانه اون رو هم اینجا بنویسم . این بنده خدا گفت فرض کن امام زمان آمده ، فرض کن اجازه داده برای مادرش حرم بسازیم . اون وقت وقتی میخواهیم دعا کنیم میدونی چی میگیم،‌ انشاء الله حرم خانم حضرت زهرا.......................... یعنی میشه ؟؟؟؟؟؟

خلاصه اینکه دعاکنید من آدم شم و آقا به عنوان یک زائر من رو قبول کنه ،‌من هم قول میدم اونجا همه رو دعا کنم.

اینجا هم بد نیست هم جهت یاد آوری خودم هم جهت تبرک کمی در مورد خود آقا بنویسم.

از ما نیست آن که دنیای خود را برای دینش ودین خود را برای دنیایش ترک گوید. امام رضا (ع)
نام : علی
لقب : رضا
کنیه : ابوالحسن
نام پدر : موسی
نام مادر : نجمه تکتم
تاریخ ولادت : 11 ذی القعده سال 148 هجری
محل ولادت : مدینه طیبه
مدت امامت : 20 سال
مدت عمر : 55 سال
تاریخ شهادت : آخر ماه صفر سال 203 هجری
علت شهادت : انگور زهر آلود
نام قاتل : مأمون ملعون
محل دفن : خراسان
تعداد فرزندان : 1 پسر و1 دختر

چکیده ای از زندگانى امام رضا علیه السلام
هشتمین پیشواى شیعیان امام على بن موسى الرضا علیه السلام در مدینه دیده به جهان گشود. مادر ایشان بنا به روایتهاى مختلف نامها و کنیه ها و لقبهاى ام البنین، نجمه، سکن، تکتم، خیزران، طاهره و شقرا، را دارد..کنیه ایشان ابوالحسن و ابوعلىمشهورترین لقب آن حضرت «رضا» است و علت مشهور بودن این لقب آن است که : او از آن روى رضا خوانده شد که در آسمان خوشایند و در زمین مورد خشنودى پیامبر خدا و امامان پس از او بود. همچنین روایت است که: به آن خاطر که همگان، خواه مخالفان و خواه همراهان به او خشنود بودند. ودر آخر، گفته شده است: به این دلیل او را رضا خوانده اند که مأمون به او خشنود شد.
برای فرزندان ایشان ،گرچه که نام پنج پسر و یک دختر براى او ذکر کرده اند، امّا چنان که علاّمه مجلسى مى گوید: اکثراً، تنها از جواد به عنوان فرزند او نام برده اند.

روز شهادت
درباره تاریخ شهادت آن حضرت عقیده اکثر عالمان سال (203 ق ( است.
بنابراین روایت، عمر آن حضرت پنجاه و پنج سال مى شود که بیست و پنج سال آن را در کنار پدر خویش سپرى کرده و بیست سال دیگر امامت شیعیان را برعهده داشته است.
این بیست سال مصادف است با دوره پایانى خلافت هارون عباسى ، پس از آن سه سال دوران خلافت امین، و سپس ادامه جنگ و جدایى میان خراسان و بغداد به مدت حدود دو سال، و سرانجام دوره اى از خلافت مأمون.
آن حضرت به دسیسه مأمون و با سمّ او به شهادت رسید و پیکر مطهر شان را در طوس در سمت قبله قبه هارونى سراى حمید بن قحطبه طایى به خاک سپردند و امروز مرقد او مزار آشناى شیفتگان است.

سلام بر آن امام
روزى که دیده به جهان گشود
روزى که نگاهش را از این سراى فروبست
و روزى که به رستاخیز برخواهد خاست.

هیچ چیز با ارزشتر از اخلاق نیکو نیست . امام رضا (ع)

‪ ۱۴‬خرداد است، زمین و آسمان غم تو را به سوگ نشسته‌اند و مردمانی که بر سر و سینه زنان، فراق تو را شیون می‌کنند. در ازدحام جمعیت سیاهپوش شور عزاست که به آسمان می‌پاشد، تنها شدیم، انگار ‪ ۱۸‬سال تنها شدیم و فغان هجده‌سال دوریت را چگونه فریاد کنیم، مرد جماران،ای امام. آمده‌اند، گم شده از غم دوری تو در شیون، همه آمده‌اند با چهره‌های شسته شده به اشک دیده با چشم‌های مشتاق یک لحظه حضورت و هنوز در باورشان نمی گنجد که چگونه تحمل کردند، هجده سال دوریت را.

 خروش جمعیت است که حرم را سیاهپوش کرده، دسته دسته مردان و زنانی که می آیند و موج می‌زند حضورشان در میانه پرچم‌های سبز و سیاه. کاروان‌های خسته از سفری دور و پیاده، جوانانی که حتی بوی حضور امام خمینی (ره) به مشامشان نخورده‌است و جوانتر از آنند که پیر جماران را دیده باشند.

 آری آمدیم، همه یک صدا در یک پیکر، پوشیده از رخت سیاه، به‌آغوش همیشه مهربانت و انگار هنوز طنین فریادت در بهشت زهراست که درفضا پیچیده، روزگاری که فرمان دادی و همه انقلاب کردیم. چادرهای برافراشته در صحن مرقد، زنان و مردانی که در تکاپوی برگزاری آیین سوگواری‌اند و زائرانی که بی‌صدای نوحه، اشکشان امان نمی‌دهد، همه را می‌بینم و زبانم یارای توصیف کردنشان را ندارد.

 صدای پای زائران است که موسیقی حضور یکپارچه مردم ایران زمین را در صحن مرقد مطهر امام خمینی (ره) می‌نوازد، بوی گلاب می‌آید و حدیث حضورت که می دانم جاری است در تن و جانمان. و آفتابی که‌شرمگین از روشنای خورشیدی چنین آتشین، چهره‌در نقاب می‌کشد.

 چه سخت است توصیف این جمعیت عاشق، جوانانی که‌پا برهنه آمده‌اند و انگار گرمای داغ آسفالت تفتیده بر پوستشان بی‌اثر است. مردانی و زنانی که گذر زمان کمرشان را خمیده، پوستشان را چروکیده و گرد خاکستری پیری بر موهایشان پاشیده است، اما با قلبی تپنده از عشق تو آمده‌اند، تا نام تو را سینه به سینه و نسل به نسل فریاد کنند.

 معمار کبیر انقلاب، بزرگ مرد تاریخ اسلام، روشنای پیامت امروز جهانیان را غرق اندیشه مبارزه برای آزادی کرده است و مردم مستضعف جای جای جهان، الگو گرفته از نام تو، پیام‌تو و انقلاب تو سالیانی‌است که آزادی و خودباوری را تلاش می‌کنند.