بسم رب الشهدا
می گویند که اعمالتان را در 40 روز انجام دهید تا به تکامل برسد و ثمر دهد . وقتی عید فطر شد با خود اندیشیدم که پس ده روز دیگر چه می شود . روزی قرآن می خواندم به این آیه رسیدم . (( و و اعدنا موسی ثلاثین لیله و اتممنا ها بعشر ...) یاد نماز دهه اول ماه ذیحجه افتادم . آری و آن گاه بود که فهمیدم چرا اعمال این دهه این قدر شبیه ماه مبارک رمضان است . روزه این روزها مستحب است پشت سرهم .
در گوشه ای از دنیا همه یک دست ، یک جور عمل می کنند در شهر خدا ، در خانه امن خدا مکه مکرمه ، در ماه مبارک هم همه در شهر الله هستند در ضیافت خدا هم باهم .
ماه مبارک به عید بزرگی ختم می شود و یک نماز با شکوه مثل این دهه . آنجا عید فطر و اینجا عید قربان ، عید بزرگ قربان ، عیدی که با ید قربانی کرد، آنجا در منی حیوانی را ذبح می کنند و ما اینجا باید هوای نفس خود را قربانی کرد، روزی که اعمال حاجیان به اتمام می رسد ما باید منیّت خود را قربانی کنیم و حاجی شویم و تازه شروع کنیم بندگی او را ، تا یاد بگیریم که جز خدا هیچ نبینیم و فقط به دور او طواف کنیم .
آری عید قربان عید رسیدن است و کامل شدن 40 روز .