بسم الله

هر بار خواستم از اسفندیار دولت چیزی بنویسم کسی در گوشم خواند که صبر کن بعد از خواندن دورکعت نماز بهترین حرف سکوت بود سکوت. بعد از صحبت های امام خامنه ای (صحبت های سنگین حضرت آقا) «عرض من به عناصر داخلى، به مردم دلسوز، به برادران و خواهرانى که در داخل با مسائل تبلیغاتى سر و کار دارند، این است که سعى کنند به این آشفتگى کمک نکنند. این که تحلیل بگذارند، یکى از آن طرف، یکى از این طرف، این علیه آن، آن علیه این، براى هیچ و پوچ، چه لزومى دارد؟

نه، دستگاه بحمداللَّه دستگاه مقتدرى است، مسئولین مشغول کارشان هستند، رهبرى هم که بنده‌ى حقیر هستم با همه‌ى حقارت، خداى متعال کمک کرده، ما در مواضع صحیحِ خودمان محکم ایستاده‌ایم. تا من زنده هستم، تا من مسئولیت دارم، به حول و قوه‌ى الهى نخواهم گذاشت این حرکت عظیم ملت به سوى آرمانها ذره‌اى منحرف شود.»

با اینکه برآشفته بودم ولی باز سکوت؛ چه کس یا گروهی نمی خواهند امام خامنه ای در رأس امور باشد.

فعلا مکلف به سکوتیم...

 با عرض معذرت مطلب حذف شد!