یکی از مراقبات در این ماه بیاد داشتن حدیث « ملک داعی » می باشد که پیامبر (ص) روایت شده است. پیامبر (ص) فرمود:
( خدای متعال در آسمان هفتم فرشته ای را قرار داده است که ( داعی ) گفته می شود. هنگام که ماه رجب آمد، این فرشته در هر شب این ماه تا صبح می گوید: خوشا بحال تسبیح کنندگان خدا، خوشا بحال فرمانبرداران خدا. خدای متعال می فرماید: همنشین کسی هستم که فرمانبردارم باشد و بخشنده خواهان بخشایش هستم. ماه ماه من بنده بنده من و رحمت رحمت من است. هرکس در این ماه من را بخواند او را اجابت می کنم و هرکس از من بخواهد به او می دهم و هرکس از من هدایت بخواهد او را هدایت می کنم. این ماه را رشته ای بین خود و بندگانم قرار دادم که هرکس آن را بگیرد به من می رسد.)
عجیب تر از این دیده ای! دیده ای که خالق مخلوق را برای همنشین خود بخواند ولی مخلوق اجابت نکند و در حالی که آقا مناجات بنده و انس او را دوست دارد، بنده از قبول عنایت او خودداری کند! پس با تاسف و اعتراف به غفلتهای خود و با ناچاری جواب می گوییم: بله، ای پرودرگار و آقا و ای مالک و مولا! اگر توفیق تو نصیب ما شده و در این دعوت عنایت تو شامل حال ما شود و با این دعوت ما را به کرامت برسانی – چنانچه از کرم تو شامل حال ما شود و با این دعوت ما را به کرامت برسانی – چنانچه از کرم تو جز این انتظار نمی رود و از کمال بخشش تو جز این انتظار نیست – چه سعادت بزرگی که در این صورت به بالاتر از آرزو خود می رسیم. ولی وای بر ما اگر جز این باشد.