السلام عليک يا صاحب العصر والزمان
اي نگار نازنين فاطمه يادگار آخرين فاطمه
نام زهرابهرقرآن شدنگين نام تو نقش نگين فاطمه
خلقت من بهرعشق روي تو رخ عيان کن مه جبين فاطمه
سلام
خوبي؟
چه زيبا از كربلا از دوكوهه نوشتي ...ممنون ...جقدر ياد شهيد همت افتادم
بسم رب الشهدا
سلام .
آن عشقي كه جدا از عقل باشد عاشق را در بيراهه ها رها مي كند.بزرگان دين ما عاقل ترين عشاقند.
با اين اوصاف چرا بگوييم عقل به ماندن مي‌خواند و عشق به رفتن .بهتر نيست بگوييم عقل و عشق به رفتن مي خوانند عقل راه مي نمايد و عشق پيمودن مسير هاي دشوار را هموار مي كند.
يک خبر پيچيده در گوش همه
شور بر پا کرده درد و هم همه
قلب شيعه دل غمين و خسته شد
کربلا راهش دوباره بسته شد
....
حرم اماج زخم و تير شد
مهدي زهرا بميرم پير شد
و اينك بايد برائت از مشركين را با صدايي برآمده از عمق جان برآورد...
ديگر بار چشمانمان ميهمان ناخواندهاي را پذيرا شدهاست كه دروازههاي ديدگانمان را دريده است و جانمان را ميآزارد...
خونگريهكردن بسي اندك و بيمقدار است در برابر انعكاس ناداني و خدانشناسي...
اينان كه بزرگي و عظمت وجودي امامان شيعه را حتي بر خاكهايي از جنس زمين پست هم نظاره كردهاند، بايد چشماني به رنگ خيانت و حيوانيت و دستاني به چركآلودگي و خباثت خوكهاي وحشي و افكاري به زشتي و شرمآوري شيطان پليد و مستكبر داشته باشند كه اينگونه ...
اينان را تنها خدا، آن هم تنها در آن سوي اين زمين سبعخيز ميتواند به سزايشان آشنا كند و پس از آن بچشاند...
كاش چشمهايمان خون ميگريست و خونها همه بدنمان را فرا ميگرفت و همه حسهاي زيستنمان را نيز نابود ميكرد تا هيچگاه نتوانيم اينچنين رفتارهاي غيرانساني و بنياد انسانيت براندازي را درك كنيم...
كاش...
جامعه! جامعه! جامعه!
كلماتي بود كه امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف بر گوشهاي سيد رشتي فرود آورد...
بر گوشهاي ما نيز...
ياعلي
