سلام همسنگر.
شما بگيد چيكار كنيم با بچه مذهبي هاي راحت.تو بسيج يه دانشگاهي يه چند تايي هستن بسيار راحت با خانمها.در مقابل هر تذكري واكنش منفي نشون ميدن. وقتي بهشون گفته ميشه راه و رسم شهدا رو مرور كنيد اونوقت ميبينيد كه رفتارهاتون درست نيست،جواب ميشنويم كه اسلامتون خشكه؛با اين كاراتون مردم گريزي بوجود مياريد و.....
بعد با تمسخر ميگن راه شهدا چيه؟؟؟؟؟؟؟؟؟تو كه دم از شهدا ميزني چقدر شبيه شهدايي؟؟؟؟؟؟؟؟و.....
همسنگر خيلي درد داره .تا چند سال پيش بچه هاي بسيج هر ايرادي هم كه داشتن ،اما همه حياشون قوي بود.مقيد بودند به حريم و مرزها.
اينايي كه ميگم خيلي راحت به همكار خواهر بسيجي كه هم سن و سالشونه ميگن خاله جونم و ادعا ميكنن كه براي شكسته نشدن حرمتها ميگيم خاله جونم.واين خانم خاله جونم كه در موارد متعددي اجازه داده ،آقايون باهاش راحت باشن؛خادم شهداست و يك ماه ميره منطقه.وبلاگي داره شهدايي كه اگر بخونيد ميگيد اين خانم همين الآن لايق شهادته.در مقابل انتقادات زيادي هم كه بهش ميشه ،ملت رو به باد توهين ميگيره.جالبه متاهله و همسرش اصلا چيزي نميدونه و ميدونيم كه با اين فعاليتهاش مخالفه.همسنگر خيلي درد داره.
به كي بايد اعتماد كرد.؟همه ظاهري ....؟؟
اگر شهدا رو دوست داريم؛اگر سيدعلي ميگيم آيا نبايد؟؟؟؟؟؟؟؟
همسنگر خيلي درد داره.بگيم خودي هستند يا غير خودي؟
آيا شهدا در بين ما هم غريب نيستند؟
ببخشيد حرفام بي ربط بود.
مجبورتون نميكنم جواب بديد شايد اصلا نبايد مينوشتم.